, Jakarta - Placenta-abruptie is een aandoening waarbij de placenta zich scheidt van het baarmoederslijmvlies. Deze aandoening komt meestal voor in het derde trimester van de zwangerschap, maar het is mogelijk om na de 20e week van de zwangerschap op te treden. Deze toestand van abruptio placentae wordt gekenmerkt door verschillende gebeurtenissen, zoals bloeding in de vagina, pijn in de baarmoeder, snelle samentrekkingen, buikpijn en abnormale hartslag van de foetus.
Elke bloeding die in het derde trimester in de vagina optreedt, moet met de arts worden besproken. De reden is dat deze aandoening kan worden veroorzaakt door andere dingen in de vorm van placenta previa, die een deel of de hele placenta is die de baarmoederhals bedekt.
Lees ook: 5 dingen waar u op moet letten als u IVF wilt
Wanneer de arts de toestand van de moeder controleert of er een mogelijkheid is voor placenta-abruptie, zijn er meestal verschillende voorwaarden die de moeder in acht moet nemen, zoals:
- Wanneer heeft de moeder de eerder beschreven symptomen ervaren.
- Hoeveel bloeding werd ervaren.
- Kan de moeder de bewegingen van de baby voelen?
- Heb je ooit meegemaakt dat er vocht uit Miss V.
- Misselijkheid, braken en duizeligheid hebben ervaren.
- Hoe intens zijn je weeën.
Wat is Placenta Abruptio precies?
De placenta maakt deel uit van het levensondersteunende systeem van de baby. De placenta functioneert om zuurstof en voedingsstoffen naar de baby over te brengen. Wanneer de placenta vóór de bevalling loskomt van het baarmoederslijmvlies, kan dit het transport van zuurstof en voedingsstoffen naar de baby verstoren.
Er zijn verschillende methoden die kunnen worden gebruikt om te detecteren of een zwangerschap placenta-abruptie ervaart of niet. Enkele van de gebruikte methoden zijn:
- echografie.
- Evaluatie door de arts van de symptomen van de patiënt, zoals bloedingen en pijn.
- Bloed Test.
- Foetale monitoring.
Voor zelfmanagement en behandeling hangt het meestal af van de ernst van de placentaire scheiding, de locatie van de scheiding en de zwangerschapsduur. Omdat de scheiding van de placenta gedeeltelijk of volledig kan plaatsvinden. De mate van beide maakt ook een verschil voor het type behandeling dat wordt aanbevolen.
Gewoonlijk kan gedeeltelijke placenta-abruptie worden behandeld met volledige bedrust en nauwlettende monitoring van de foetus. Ondertussen vereist totale of volledige placenta-abruptie meestal een normale bevalling of Caesar , afhankelijk van de voorwaarden. Tot nu toe is er geen behandeling die kan voorkomen dat de placenta losraakt of de placenta weer op zijn plaats zet.
Lees ook: Dit is wat zwangere vrouwen in het derde trimester niet mogen doen
Risico factor
Hoewel de hoofdoorzaak onbekend is, zijn er verschillende risico's die zwangere vrouwen vatbaar kunnen maken voor abruptio placentae. Enkele voorwaarden zijn als volgt:
- Rookgewoonten voor of tijdens de zwangerschap.
- Illegale drugs gebruiken.
- Meer dan 35 jaar oud.
- Pre-eclampsie of hypertensie hebben.
- Heb een tweelingzwangerschap.
- Heb een eerdere toestand van abruptio placentae gehad.
- Ernstig trauma aan de maag voelen.
- Heb afwijkingen in de baarmoeder.
- Heb een face-down val meegemaakt.
- Schop het kind dat wordt gedragen en naar de maag leidt.
- Zwangerschap met een korte navelstreng.
- Foliumzuur tekort.
De beste voorwaarde voor moeders om een arts te raadplegen, is wanneer ze bloedingen krijgen in het derde trimester van de zwangerschap. Dit wordt gedaan zodat de arts direct een goede diagnose kan stellen van de oorzaak van de bloeding. Een snelle behandeling kan voorkomen dat de aandoening verergert, wat resulteert in een verslechtering van de toestand.
Als u meer wilt weten over placenta-abruptie en de juiste behandeling voor deze aandoening, kunt u rechtstreeks vragen aan: . Artsen die experts zijn in hun vakgebied zullen proberen de beste oplossingen te bieden. Hoe, genoeg downloaden sollicitatie via Google Play of de App Store. Via functies Neem contact op met dokter moeder kan ervoor kiezen om door te chatten Video-/spraakoproep of Chatten .
