"Als je watervlooien hebt, voel je je natuurlijk ongemakkelijk in het gebied tussen je tenen, toch? Weet dat deze huidziekte een besmettelijk gevaar kan vormen als deze niet onmiddellijk wordt behandeld. Daarvoor moet je weten hoe je er goed mee om moet gaan.”
Jakarta – Heb je ooit intense jeuk gevoeld in het beengebied? Wees alert, u kunt watervlooien hebben. Watervlooien zijn huidziekten die jeuk en rode, schilferige huiduitslag veroorzaken. De uitslag verschijnt meestal tussen de tenen en kan een of beide voeten aantasten. Infectie kan optreden als een persoon aan het jeukende gebied blijft krabben.
Watervlooien worden veroorzaakt door dezelfde schimmel die ringworm veroorzaakt tinea pedis . Het verschijnen van deze schimmel wordt meestal veroorzaakt door de conditie van vochtige sokken en schoenen. Deze warme en vochtige omstandigheden ondersteunen de groei van organismen, zoals schimmels tinea pedis .
Lees ook: Regenseizoen, voorkom watervlooien met deze 7 manieren
Gevaren van watervlooien kunnen besmettelijk zijn, herken de symptomen!
Watervlooien zijn door direct contact besmettelijk voor andere lichaamsdelen of voor andere mensen. Naast direct contact met patiënten, kunnen watervlooien ook worden overgedragen via handdoeken, sokken, schoenen of andere besmette voorwerpen. Factoren die het risico op het krijgen van watervlooien verhogen, zijn onder meer:
- Deel vaak sokken, schoenen of handdoeken waarvan niet bekend is dat ze schoon zijn.
- Voeten zijn lang nat.
- Bezoek openbare plaatsen op blote voeten, zoals kleedkamers, badkamers en zwembaden.
- Draag strakke en gesloten schoenen.
- Zweterige voeten.
- Heb kleine snijwonden aan de huid of nagels aan de voeten.
Misschien heb je je nooit gerealiseerd dat je een van de risicofactoren voor watervlooien had ervaren. Daarvoor is het belangrijk om de symptomen te kunnen herkennen, waaronder:
- Er is jeuk, prikkend en branderig gevoel tussen de tenen of de voetzolen.
- Jeukende zweren aan de voeten.
- De huid van de voeten wordt gebarsten en schilfert af, vooral tussen de tenen en de voetzolen.
- De huid wordt droog aan de zijkanten van de voeten.
- Teennagels zijn verkleurd, dik en broos.
Lees ook: Ken de complicaties als gevolg van Tinea Pedis
Watervlooien die niet onmiddellijk worden behandeld, kunnen in sommige gevallen complicaties veroorzaken. Kleine complicaties zijn een allergische reactie op de schimmel, die blaren op de voeten of handen veroorzaakt. De schimmelinfectie kan terugkeren nadat de behandeling is uitgevoerd.
Er is ook de mogelijkheid van ernstigere complicaties als zich een secundaire bacteriële infectie ontwikkelt. De aandoening is gezwollen voeten, pijn en warmte. Pus, drainage en koorts zijn bijkomende tekenen van een bacteriële infectie. Er is een mogelijkheid dat een bacteriële infectie zich verspreidt naar het lymfesysteem. Een huidinfectie kan leiden tot een infectie in het lymfestelsel of lymfeklieren.
Preventie en behandeling om watervlo-symptomen te verminderen
De volgende zijn voorzorgsmaatregelen zodat u niet besmet raakt met watervlooien, waaronder:
- Vermijd het delen van items met andere mensen, zoals handdoeken, sokken, schoenen en anderen.
- Droog uw voeten na het zwemmen, baden of blootstelling aan water.
- Draag niet te lang schoenen. Neem de tijd om af en toe op blote voeten te gaan.
- Draag lichte, goed geventileerde schoenen. Draag geen schoenen van synthetische materialen, zoals vinyl of rubber.
- Het is het beste om niet elke dag dezelfde schoenen te dragen. Droog de schoenen eens in de paar dagen en bewaar ze in een niet-vochtige bak.
- Draag waterdichte sandalen of schoenen rond openbare zwembaden, badkamers en kleedkamers.
Lees ook: Gevaren van watervlooien die voeten "ongemakkelijk" maken
Watervlooien zijn gemakkelijk te behandelen met vrij verkrijgbare antischimmelmiddelen. Over het algemeen is dit antischimmelmiddel in de vorm van een zalf die rechtstreeks op het jeukende gebied wordt aangebracht en uitslag verschijnt. Als antischimmelzalven niet helpen, kan de aandoening worden behandeld met vrij verkrijgbare antischimmelmedicijnen. Als zalven de symptomen niet verlichten, kunnen orale antischimmelmedicijnen worden geprobeerd.
Sommige soorten antischimmelmiddelen die kunnen worden gebruikt, namelijk: miconazol, terbinafine, clotrimazol, butenafine, of tolnaftaat . Als je het nodig hebt, kun je medicijnen kopen via de applicatie . Kom op, downloaden sollicitatie nu ook altijd en overal.
