, Jakarta - Een urineweginfectie (UTI) is een type infectie in de urinewegen, het kan voorkomen in de blaas (cystitis), urethra (urethritis) of in de nieren (nierinfectie). Vrouwen lopen meer risico op het ontwikkelen van urineweginfecties dan mannen.
Symptomen van een urineweginfectie zijn onder meer een constante aandrang om te urineren, een branderig gevoel bij het plassen, weinig of geen urine die onvolledig aanvoelt, soms duidt een rode of roze kleur van de urine op bloeding in de urinewegen, ongebruikelijke urinegeur en pijn in het bekken in de vrouwen, vooral bij vrouwen in het midden van het bekken of rond het schaambeen.
Urineweginfecties worden veroorzaakt door bacteriën die via de urethra de urinewegen binnendringen en zich in de blaas nestelen en groeien. Hoewel de menselijke urinewegen zijn ontworpen om infectie met ziekteverwekkers, zoals bacteriën en virussen, te voorkomen, kan de afweer van het lichaam soms toch door bacteriën worden gepenetreerd.
Sommige risicofactoren voor urineweginfecties komen vaker voor bij vrouwen, waaronder de anatomie van de urinewegorganen bij vrouwen is anders dan bij mannen. Vrouwen hebben kortere urethra's dan mannen, dus de weg voor bacteriën om de blaas binnen te komen is korter.
Lees ook: Behandelingsopties voor de behandeling van urineweginfecties
Een andere risicofactor is seksuele activiteit, wanneer vrouwen met een actief seksueel leven meer risico lopen dan vrouwen die niet seksueel actief zijn. Natuurlijk verhoogt het veranderen van seksuele partners het risico op urineweginfecties
Vrouwen die diafragma-anticonceptie of spermadodende vloeistoffen gebruiken, lopen risico op UTI's. Vrouwen in de menopauze lopen ook risico vanwege een verminderde oestrogeenproductie, zodat de urinewegen vatbaarder worden voor bacteriële invasie.
Andere risicofactoren voor urineweginfecties zijn aangeboren afwijkingen van de urinewegen, obstructie van de urinewegen, verminderde immuniteit, gebruik van katheters of postoperatieve urineweginfecties.
Urineweginfectie moet grondig worden behandeld omdat het anders complicaties kan veroorzaken. Complicaties die vaak voorkomen zijn herhaalde infecties of frequente recidieven. Vrouwen ervaren vaak herhaling van urineweginfecties, kan twee of meer keer in zes maanden zijn, of meer dan vier keer per jaar.
Ernstigere complicaties zijn permanente nierbeschadiging, vroeggeboorte of een baby geboren met een laag geboortegewicht en sepsis, een infectie die zich naar het bloed verspreidt. Bij mannen is een complicatie die kan optreden een vernauwing van de plasbuis.
Lees ook:Vrouwen in de menopauze ervaren gemakkelijker urineweginfecties
Raadpleeg onmiddellijk uw arts als u symptomen van een urineweginfectie heeft, vooral als u zwanger bent, bloed in uw urine heeft, een eerdere urineweginfectie heeft gehad of als uw symptomen niet verbeteren na de behandeling. Artsen vragen meestal naar uw symptomen en hebben mogelijk een urinetest nodig om de oorzaak van de infectie te bepalen.
Een behandeling voor urineweginfecties is het gebruik van antibiotica. De keuze van het antibioticum en hoe lang het moet worden gegeven, hangt af van twee dingen: het type bacterie dat de infectie veroorzaakt en hoe ernstig de infectie is.
Bij het geven van antibiotica wordt ook rekening gehouden met de toestand van de patiënt, bijvoorbeeld als de patiënt zwanger is, ouder is dan 65 jaar en er een voorgeschiedenis is van allergieën of bijwerkingen die niet verdragen kunnen worden door bepaalde antibiotica.
Gewoonlijk zijn voor ongecompliceerde urineweginfecties slechts 1-3 dagen antibiotische therapie nodig. Maar als de infectie ernstiger is of als er complicaties optreden, hebben sommige mensen antibiotica nodig tot 7-10 dagen of zelfs langer.
Lees ook: 3 Symptomen van complicaties van urineweginfecties
Antibiotica werken tegen bacteriën die infecties in de urinewegen veroorzaken. Meestal verdwijnen de symptomen geleidelijk na het geven van antibiotica. Zelfs als de symptomen zijn verbeterd, moet het antibioticum volledig volgens de dosis en volgens de instructies van de arts of apotheker worden gebruikt, zodat de bacteriën volledig worden gedood.
Als de bacteriën niet doodgaan door onvolledige behandeling, zullen de bacteriën resistent worden tegen antibiotica. Dit betekent dat wanneer een patiënt dezelfde infectie heeft, hetzelfde antibioticum niet langer effectief is, dus een ander type antibioticum en een langere behandeling nodig zijn.
Preventie van urineweginfecties bij vrouwen kan worden gedaan door risicovol gedrag te veranderen, namelijk:
- Was de intieme organen na het poepen of plassen van voren (vagina) naar achteren (anus), niet andersom.
- Wen eraan om volledig te plassen en houd de urine niet vast.
- Drink voldoende water.
- Het is beter om een douche te nemen dan om een bad te nemen.
- Gebruik ondergoed dat zweet absorbeert.
- Direct na geslachtsgemeenschap plassen.
- Gebruik niet te vaak reinigingszeep op de intieme organen.
