, Jakarta - Hartspierweefsel is een van de drie soorten spieren in het lichaam. De andere twee soorten spierweefsel zijn skeletspieren en gladde spieren. Alleen hartspierweefsel dat bestaat uit cellen die myocyten worden genoemd, is aanwezig in het hart. Hartspierweefsel is verantwoordelijk voor gecoördineerde samentrekkingen waardoor het hart bloed door de bloedsomloop van het lichaam kan pompen.
Hartspierweefsel, of myocardium, is een gespecialiseerd spierweefsel dat het hart vormt. In tegenstelling tot skeletspierweefsel, zoals dat in de armen en benen, zijn de bewegingen van hartspierweefsel onvrijwillig. Dit betekent dat het automatisch is en dat men het niet kan controleren.
Lees ook: Feiten en mythen die u moet weten over het hart
Belangrijke functies van hartspier bij mensen
Hartspierweefsel dient om het hart te laten pompen door ongecontroleerde bewegingen. Dit is een van de onderscheidende kenmerken van skeletspierweefsel, dat kan worden gecontroleerd. Deze gebeurtenissen worden uitgevoerd door speciale cellen, pacemakercellen genaamd, die de samentrekking van het hart regelen.
Het zenuwstelsel van het lichaam stuurt signalen naar de pacemakercellen die hen ertoe aanzetten de hartslag te versnellen of te vertragen. De pacemakercellen zijn verbonden met andere hartspiercellen, waardoor het mogelijk is om signalen door te geven. Dit veroorzaakt een samentrekkingsgolf van de hartspier, die een hartslag veroorzaakt.
Hartspierweefsel ontleent zijn kracht en flexibiliteit aan de onderling verbonden hartspiercellen of -vezels. De meeste hartspiercellen bevatten één kern, maar sommige hebben twee kernen. Deze kern bevat al het genetische materiaal van de cel.
Hartspiercellen bevatten ook mitochondriën, ook wel powerhouse-cellen genoemd. Het is een organel dat zuurstof en glucose omzet in energie in de vorm van adenosinetrifosfaat (ATP).
Lees ook: 4 onbewuste oorzaken van een hartaanval
Hartspiercellen lijken gestreept of gestreept onder een microscoop. Deze strepen treden op als gevolg van afwisselende filamenten die zijn samengesteld uit de eiwitten myosine en actine. Donkere lijnen geven dikke filamenten aan die zijn samengesteld uit het eiwit myosine. Dunne en lichte filamenten bevatten actine.
Wanneer hartspiercellen samentrekken, trekken de myosinefilamenten de actinefilamenten tegen elkaar aan, waardoor de cel krimpt. De cel gebruikt ATP om deze weeën aan te sturen. Een enkel myosinefilament is aan weerszijden verbonden met twee actinefilamenten. Deze vormen een enkele eenheid van spierweefsel, het sarcomeer.
Interstitiële schijven verbinden hartspiercellen. Gap junctions in de geïntercaleerde schijf zenden elektrische impulsen van de ene hartspiercel naar de andere. Desmosomen zijn een andere structuur die aanwezig is in de geïntercaleerde schijf. Het helpt de hartspiervezels bij elkaar te houden.
Lees ook: Hoe herken je symptomen van een hartaanval?
Het effect van inspanning op hartspierweefsel
Oefening kan de hartspier versterken. Oefening helpt ook het risico op het ontwikkelen van cardiomyopathie te verminderen en zorgt ervoor dat het hart efficiënter werkt. Geciteerd door de American Heart Association, volwassenen minstens 150 minuten matige lichaamsbeweging per week. Om dit doel te bereiken, probeer vijf dagen per week ongeveer 30 minuten te bewegen.
Houd er rekening mee dat cardio-oefeningen zijn vernoemd naar de voordelen van de hartspier. Regelmatige cardio-oefeningen helpen de bloeddruk te verlagen, de hartslag te verlagen en het hart effectiever te laten pompen. Veel voorkomende vormen van cardio zijn wandelen, hardlopen, fietsen en zwemmen.
Als iemand al een hartaandoening heeft, bespreek dit dan met de arts via de app voordat u aan sport doet. Er moeten verschillende voorzorgsmaatregelen worden genomen om te voorkomen dat het hart te veel wordt belast.
