, Jakarta - Een kleurenblinde aandoening hebben, wat betekent dat een persoon bepaalde kleuren niet kan zien zoals de meeste mensen, of zelfs helemaal geen kleuren kan zien. Kleurenblindheid kan optreden als gevolg van erfelijkheid, als u of uw kind kleurenblind is, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts om een kleurenblindtest te doen.
In bepaalde gevallen, bijvoorbeeld bij het solliciteren naar een baan of het solliciteren naar een universiteit, is soms een kleurenblindheidstest nodig om een certificaat van niet-kleurenblindheid te krijgen. U kunt de Puskesmas, het ziekenhuis of de oogkliniek bezoeken om een kleurenblindheidstest te doen en een certificaat te krijgen dat u niet kleurenblind bent.
Lees ook: Manieren om gedeeltelijke kleurenblindheid te detecteren
Procedure voor het verkrijgen van een certificaat van niet-kleurenblindheid
Om een certificaat van niet-kleurenblindheid te krijgen, moet een persoon eerst een kleurenblindheidstest ondergaan om de gezondheid van de ogen te garanderen. Oogartsen kunnen zien of een persoon kleurenblind is aan de hand van een test die een kleurenplaattest wordt genoemd. Als de resultaten niet duidelijk zijn, zijn er andere tests die kunnen worden gedaan.
U hoeft niet te wachten op de uitslag van deze kleurenblindheidstest, want uw oogarts vertelt u direct of u wel of niet kleurenblind bent. Een kleurenblindtest controleert of een persoon kleuren nauwkeurig kan zien. Als u niet slaagt voor de test, heeft u mogelijk een kleurenblindheid of bent u kleurenblind.
Kleurenblindheidstests kunnen kinderen identificeren die mogelijk moeite hebben met het herkennen van kleuren. Dit kan een rol spelen bij bepaalde activiteiten op school en thuis. Kleurenblindheidstests kunnen ook mensen identificeren die mogelijk problemen hebben met banen die een perfect kleurenzicht vereisen.
1. Kleurplaattest
De kleurenplaattest is een vaak uitgevoerde gedeeltelijke kleurenblindheidstest. Om dit te doen, zal de arts u opdragen cijfers of letters aan te wijzen die vaag op de afbeelding staan met een patroon van gekleurde stippen.
De arts zal u vragen om het testobject aan te wijzen met de voorwaarde dat u met beide ogen kunt zien, vervolgens door één oog te sluiten en het beeld te lezen en te raden dat is gevormd uit gekleurde stippen met verschillende vormen in het midden.
Mensen die geen kleurenblindheid hebben, kunnen de vorm raden die verborgen is tussen de gekleurde stippen. Als u echter kleurenblind bent, ziet een persoon andere getallen dan mensen met een normaal gezichtsvermogen.
Lees ook: Hoe gedeeltelijk kleurenblinde mensen zich voelen
2. Holmgren-test en anomaloscoop
De Holmgren-test is een gedeeltelijke kleurenblindheidstest waarbij speciaal ontworpen gekleurde wolgarens als testinstrument worden gebruikt. Bij het ondergaan van deze test zal de arts u vragen om de draad te nemen volgens de bestelde kleur.
Ondertussen wordt de anomaloscooptest gedaan door de kleur te raden op een hulpmiddel in de vorm van een microscoop die de anomalyoscoop wordt genoemd.
Soorten kleurenblindheid onderscheiden
Verschillende soorten kleurenblindheid veroorzaken ook verschillende problemen met het kleurenzien:
1. Rood-groene kleurenblindheid
De meest voorkomende vorm van kleurenblindheid, waardoor het onderscheid tussen rood en groen moeilijk te onderscheiden is. Er zijn 4 soorten rood-groen kleurenblindheid:
- Deuteranomalie: het meest voorkomende type rood-groene kleurenblindheid. Door deze toestand lijkt de groene kleur roder. Dit type is mild en interfereert meestal niet met normale activiteiten.
- Protanomalie: laat rood groener en minder helder lijken. Dit type is mild en interfereert meestal niet met normale activiteiten.
- Protanopie: vergelijkbaar met deuteranopia, waardoor een persoon helemaal geen onderscheid kan maken tussen rood en groen.
2. Blauw-gele kleurenblindheid
Dit type kleurenblindheid komt minder vaak voor. Deze aandoening maakt het moeilijk voor een persoon om onderscheid te maken tussen blauw en groen, en tussen geel en rood. Er zijn 2 soorten blauw-gele kleurenblindheid, namelijk:
- Tritanomalie: moeilijk onderscheid te maken tussen blauw en groen, en tussen geel en rood.
- Tritanopia: moeilijk onderscheid te maken tussen blauw en groen, paars en rood en geel en roze. Kleuren zien er ook minder fel uit.
Lees ook: Dit is een uitleg van gedeeltelijke kleurenblindheid
3. Volledige kleurenblindheid
Bij volledige kleurenblindheid kan de patiënt helemaal geen kleur zien. Deze aandoening wordt ook wel monochromatisme genoemd en is zeer zeldzaam.
Dat is alles wat u moet weten over kleurenblindheid. Als u een manier nodig heeft om een certificaat van kleurenblindheid te krijgen of als u vermoedt dat u kleurenblind bent, neem dan onmiddellijk contact op met uw oogarts via de applicatie . Kom op, downloaden sollicitatie direct!
