, Jakarta - Het kan moeilijk zijn om te controleren op knokkelkoorts. Omdat de tekenen en symptomen vergelijkbaar kunnen zijn met andere ziekten. Bijvoorbeeld malaria, leptospirose en buiktyfus. De arts zal waarschijnlijk vragen stellen over uw medische geschiedenis en huidige toestand.
Als u symptomen ervaart die lijken op knokkelkoorts, moet u uw laatste aandoening in detail beschrijven. De uitleg omvat de reis naar de regio die je hebt bezocht en de datum, evenals contact met alles en nog wat, vooral muggen.
Controles die u moet doen als u knokkelkoorts heeft
Bepaalde laboratoriumtests kunnen bewijs van het dengue-virus detecteren, maar de testresultaten komen langzamer naar voren om de behandelingsbeslissingen te helpen sturen.
1. Moleculaire test
Voor mensen met symptomen van dengue-virusinfectie kan het meestal worden opgespoord door moleculair onderzoek gedurende de eerste 1-7 dagen in de loop van de ziekte. Het moleculair onderzoek omvat een nucleïnezuuramplificatietest (NAAT).
NAAT is een algemene term die verwijst naar de moleculaire tests die worden gebruikt om viraal genomisch materiaal te detecteren. NAAT-tests zijn de meest gebruikte diagnosemethode, omdat ze bewijs kunnen leveren van een bevestigde infectie.
Lees ook: 5 symptomen van DHF die niet kunnen worden genegeerd
Tijdens de eerste 1-7 dagen dat u symptomen ervaart, moeten alle serummonsters worden getest met NAAT en op IgM met antilichaamtesten. Beide tests kunnen met serum worden uitgevoerd.Door beide tests uit te voeren, kunnen meer gevallen worden gedetecteerd dan met slechts één test.
Specimentypes: serum, plasma, volbloed en cerebrospinale vloeistof.
2. Onderzoek naar knokkelkoortsvirusantigenen
De denguevirus-antigeentest of NS1-test detecteert het niet-structurele NS1-eiwit van het denguevirus. Dit eiwit wordt tijdens dengue-infectie in het bloed uitgescheiden. Deze test is ontwikkeld voor gebruik in serum. De meeste testen gebruiken synthetische gelabelde antilichamen om dengue NS1-eiwit te detecteren.
NS1 kan worden gedetecteerd tijdens de acute fase van dengue-virusinfectie. De NS1-test is even gevoelig als de moleculaire test tijdens de eerste 0-7 dagen van symptomen. Na dag 7 wordt de NS1-test niet aanbevolen.
Lees ook: Wees voorzichtig, herken de symptomen van knokkelkoorts
De resultaten van dit onderzoek wezen op dengue-infectie, maar gaven geen informatie over het serotype. Het kennen van het serotype van het infecterende virus is niet noodzakelijk voor de behandeling van de patiënt. Als serotype-informatie echter vereist is voor surveillancedoeleinden, moet het monster worden getest door de NAAT.
Hoewel studies hebben aangetoond dat NS1 kan worden gevonden in volbloed of plasma, zijn de meeste NS1-assays ontwikkeld en geëvalueerd in serummonsters. Hoewel gecombineerde testen met NS1- en IgM-antilichaamtesten gewoonlijk diagnostische resultaten kunnen opleveren tijdens de eerste 1-7 dagen van ziekte, moet een monster in de tweede herstelfase worden verkregen en getest op IgM wanneer antigeen- en antilichaamtests negatief zijn.
Specimentype: serum.
3. Weefselcontrole op Dengue-virus
Weefseltests voor dengue-virus kunnen worden uitgevoerd op biopsie- of autopsiemonsters. Dit onderzoek wordt gedaan door weefselmonsters te onderzoeken met behulp van NAAT. Dit type onderzoeksmonster verbetert het lever-, nier-, milt- en longweefsel optimaal voor het testen van het denguevirus.
Examenresultaten behaald
Als het resultaat positief is, betekent dit dat u mogelijk besmet bent met het dengue-virus. Een negatief resultaat betekent dat u niet besmet bent. Als u denkt het dengue-virus te hebben of symptomen van infectie heeft, neem dan direct contact op met uw arts via de app over de keuring.
Lees ook: Doe dit om symptomen van knokkelkoorts te behandelen
Als de testresultaten positief zijn en u symptomen van knokkelkoorts heeft, moet u mogelijk naar het ziekenhuis voor behandeling. Vormen van behandeling kunnen zijn: het krijgen van vocht via een intraveneuze (IV) lijn, bloedtransfusies, als u veel bloed heeft verloren en zorgvuldige controle van de bloeddruk.
