Jakarta - Aritmie is een hartaandoening die optreedt wanneer het orgel te snel, te langzaam of onregelmatig klopt. Deze aandoening wordt veroorzaakt doordat de elektrische impulsen die de hartslag reguleren niet goed werken. Daarom moet u alert zijn als uw hart sneller klopt dan normaal.
Lees ook: Dit zijn de soorten aritmieën die u moet kennen
De tekenen en symptomen van aritmie herkennen
Over het algemeen worden aritmieën gekenmerkt door een bonzend gevoel op de borst, snellere hartslag (tachycardie), langzamere hartslag (bradycardie), vermoeidheid, duizeligheid, kortademigheid, pijn op de borst en verminderd bewustzijn. Er zijn verschillende factoren die het risico op het ontwikkelen van aritmiesymptomen verhogen, waaronder:
Onbalans van elektrolytenniveaus in het bloed , zoals kalium, natrium, calcium en magnesium. Hierdoor wordt de geleiding van elektrische impulsen in het hart verstoord en neemt de kans op hartritmestoornissen toe.
Bijwerkingen van medicatie , waaronder drugsgebruik.
Te veel alcohol- en cafeïneconsumptie . Rookgewoonten verhogen ook het risico op hartritmestoornissen.
Schildklieraandoeningen . Bijvoorbeeld een overactieve of te trage schildklier.
Obstructieve slaapapneu , namelijk de verstoring van de ademhaling tijdens de slaap. Deze aandoening verhoogt het risico op bradycardie, atriale fibrillatie en andere soorten aritmieën.
Heb bepaalde ziekten , zoals diabetes, hypertensie, coronaire hartziekte of een voorgeschiedenis van hartchirurgie.
Lees ook: Plotselinge dood kan optreden als gevolg van aritmie
Diagnose en behandeling van aritmie
Aritmieën moeten niet lichtvaardig worden opgevat, omdat ze mogelijk ernstigere complicaties kunnen veroorzaken, zoals hartfalen, hartinfarct , tot de dood. Daarom moet u onmiddellijk uw arts raadplegen als uw hartslag anders is dan normaal, of deze nu sneller, langzamer of onregelmatig is.
Artsen zullen aritmieën diagnosticeren door middel van een echocardiogram, elektrocardiogram (ECG), hartbelastingstrainingstest, Holter-monitor, elektrofysiologische onderzoeken en hartkatheterisatie. Bij sommige artsen kunnen aritmieën gemakkelijk worden gediagnosticeerd door middel van regelmatige hartslagcontroles.
Zodra de diagnose is gesteld, worden de volgende behandelingen gebruikt om de aritmie te behandelen, namelijk:
Gebruik van medicijnen, zoals bètablokkers die de hartslag normaal kunnen houden. Anticoagulantia, zoals aspirine, warfarine, rivaroxaban en dabigatran kunnen ook worden ingenomen zoals voorgeschreven door een arts om het risico op bloedstolsels en hartinfarct .
Inbrengen van een pacemaker en implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD). Dit hulpmiddel is handig om een normale hartslag te behouden.
Cardioversie, uitgevoerd als de aritmie niet met medicatie te behandelen is. Deze methode wordt gedaan door een elektrische schok aan de borst van de patiënt te geven om de hartslag weer normaal te maken. Cardioversie wordt uitgevoerd in gevallen van atriale fibrillatie-aritmieën en supraventriculaire tachycardie.
Ablatiemethode, om aritmieën te behandelen waarvan de oorzaak bekend is. De arts brengt een katheter in via een ader in het been. Nadat de katheter de bron van de hartritmestoornis heeft gevonden, zal een klein apparaat dat wordt geïnstalleerd een klein deel van het hartweefsel beschadigen.
Is er een manier om aritmieën te voorkomen? Natuurlijk is er, de sleutel is om een gezonde levensstijl aan te nemen. Beginnend met het consumeren van een uitgebalanceerd, voedzaam dieet, het handhaven van een ideaal lichaamsgewicht, omgaan met stress, niet roken, het beperken van de consumptie van cafeïne en alcoholische dranken en regelmatig sporten.
Lees ook: Dit is de behandelmethode voor mensen met aritmie
Dit zijn de tekenen en symptomen van een aritmie om op te letten. Als u hartklachten heeft, aarzel dan niet om met uw arts te praten om de oorzaak te achterhalen en de juiste behandeling te krijgen. Zonder in de rij te hoeven staan, kunt u hier direct een afspraak maken met een arts in het ziekenhuis van uw keuze. Daarnaast kun je ook downloaden sollicitatie rechtstreeks aan de dokter vragen.
